اینجا اندیشه در میدان نقد میزید. فلسفه، سیاست و اقتصاد در سایهی قدرت معنا مییابند. نوشتنمان برای فهم سازوکارهای پنهان جهانست، تا از آگاهی، امکان دگرگونی زاده شود.
هنر و ادبیات
«زیبایی، پژواکِ آزادی روح است.»
در اینجا شعر و داستان، گفتوگوی اندیشه و احساساند. ادبیات نه برای تزیین، که برای کشف معناست؛ جایی که واژه، آینهی رنج، عشق و حقیقت انسان میشود.
فناوری و شبکه
«منطق جهان معاصر، در گردشِ دادههاست.»
در این بخش، شبکه، امنیت و فناوری را نه صرفاً ابزار، بلکه ساختارِ نوین قدرت میبینم. اینجا از منطق ماشین تا آگاهی انسان، پُلی ساخته میشود میان دانش و بیداری.